Gitti mi?


Öyle hemen gitmedi kaldı biraz sokakta / Kediye bir şey dedi duymadım, birkaç mısra iliştirdi kuyruğuna



Öyle hemen gitmedi kaldı biraz sokakta

Kediye bir şey dedi duymadım, birkaç mısra iliştirdi kuyruğuna

Göğe niye baktı, göğe baktı, bakmasaydı

Gölgesizdi üstelik eksikti o şarkılar

Köpüklenmiş bulutlarla bir olup gökyüzünden 

                                                                                         içime aktılar


Acelesi yok gibiydi gitmedi kaldı yanımda

Kendimizi şaraba vermiştik kedi, ben bir de birkaç mısra

Beni niye gördü, beni gördü, görmeseydi

Dünya yoktu bildiğim gibi değildi geceler

Korkunç uzaklarla bir olup sessizliğimi

                                                                    kargalara yedirdiler


Öyle hemen gitmedi kaldı biraz odada

Havada asılı pervaneler gibi

Döndü döndü döndü

Durdu karşımda


Özgün Ulusoy

8 Mart 2014

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aşk Olsun Susan Hanım!

Resim
Yarım saat kaldı. Şunu da halledip kalkayım. Ne halletmesi? Bir öncekini 20 dakikada bitirdiğimi unuttum mu? Geç kalacağım. Hızlıca yapsam? Hemen başlasam? Delirdim herhalde, yine evden koşarak, telaş içinde mi çıkmak istiyorum? Kendime üç beş dakika sakince yürüme fırsatı vermeden, çevreme bakmadan, öylesine uçar gibi mi gitmek istiyorum? Allah allah, sakin sakin yürümekmiş, yürüyeceğim de ne olacak, akşama kadar yürümedim mi, başım göğe mi erdi?
.

Aç Kapıyı Melek, Ben Geldim

Resim
Mart ayında bir gün, bir Cuma günü. Saat öğleden sonra 4:30. Sabah hava sıcaklığı eksi otuz santigrat derece idi, şimdi ısındı biraz, yalnızca eksi on. Ah Ottawa, söyle yetmedi mi artık bu kış?  İşten koşar adım çıkıyorum. Melek otoparkta beni bekliyor. Önce camları kaplamış olan buzu elimdeki uzun saplı plastik spatula ile bir güzel kazıyorum. Eğer dünyanın bu köşesinde yaşamayı hayal ediyorsa oralarda birileri, işte bu gerçeği de hayallerinin bir köşesine dahil etmeli...
.

Yakamozu Yakalamak

Resim
Onu dinlerken kenarları kırışmış gözlerine, kavruk yüzüne dikkatle bakıyorum. Hayatın aslında ne kadar adaletsiz olduğunu, gözlerimizi açtığımız andan itibaren göreceğimiz, duyacağımız, tadacağımız her şeyin, her mutluluğun, her aşkın, her acının sınırlarının aslında nasıl da kesin çizgilerle belirlenmiş olduğunu düşünüyorum. Öyle güçlü çizgiler ki bunlar, üzerlerinden atlayıp öte yana geçmek, başka bir coğrafyadaki başka çizgilerin içine atlayabilmek hiç de kolay değil...
.