Turuncu


Senden ibaret değildi hayat / Yollar yapraklar vardı mevsimler ve başka şeyler




Senden ibaret değildi hayat
Yollar yapraklar vardı mevsimler ve başka şeyler

Bir de el ele tutuşup gün aşırı 

Kurşuna dizilen sözcükler

Gel gör ki turuncuydun ve ağzın turuncuydu

Senden ibaret değildi hayat renginden görünmez olmuştu


Sene bilmem kaç bir fotoğrafın içine girmiştik

Fena turuncuyduk kendimizi böyle görmemiştik

Razıydık çalsındı ömrümüzü Beyoğlu gezmeleri

Son kadehte kulağını iyice büküp

N’aber ulan hayat filan demiştik


Bizden ibaret değildi hayat

Çatılar kuşlar vardı şehirler ve bu tür şeyler

Bir de Ankara’da tahta koltuklu amfide

Anne Frank’in Günlüğü gibi filmler

Gel gör ki turuncuyduk, turuncuydu içimizin şiiri

Bizden ibaret değildi hayat kitapçılar gibiydi


Özgün Ulusoy,

Ottawa, 13 Mayıs 2014

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aşk Olsun Susan Hanım!

Resim
Yarım saat kaldı. Şunu da halledip kalkayım. Ne halletmesi? Bir öncekini 20 dakikada bitirdiğimi unuttum mu? Geç kalacağım. Hızlıca yapsam? Hemen başlasam? Delirdim herhalde, yine evden koşarak, telaş içinde mi çıkmak istiyorum? Kendime üç beş dakika sakince yürüme fırsatı vermeden, çevreme bakmadan, öylesine uçar gibi mi gitmek istiyorum? Allah allah, sakin sakin yürümekmiş, yürüyeceğim de ne olacak, akşama kadar yürümedim mi, başım göğe mi erdi?
.

Aç Kapıyı Melek, Ben Geldim

Resim
Mart ayında bir gün, bir Cuma günü. Saat öğleden sonra 4:30. Sabah hava sıcaklığı eksi otuz santigrat derece idi, şimdi ısındı biraz, yalnızca eksi on. Ah Ottawa, söyle yetmedi mi artık bu kış?  İşten koşar adım çıkıyorum. Melek otoparkta beni bekliyor. Önce camları kaplamış olan buzu elimdeki uzun saplı plastik spatula ile bir güzel kazıyorum. Eğer dünyanın bu köşesinde yaşamayı hayal ediyorsa oralarda birileri, işte bu gerçeği de hayallerinin bir köşesine dahil etmeli...
.

Yakamozu Yakalamak

Resim
Onu dinlerken kenarları kırışmış gözlerine, kavruk yüzüne dikkatle bakıyorum. Hayatın aslında ne kadar adaletsiz olduğunu, gözlerimizi açtığımız andan itibaren göreceğimiz, duyacağımız, tadacağımız her şeyin, her mutluluğun, her aşkın, her acının sınırlarının aslında nasıl da kesin çizgilerle belirlenmiş olduğunu düşünüyorum. Öyle güçlü çizgiler ki bunlar, üzerlerinden atlayıp öte yana geçmek, başka bir coğrafyadaki başka çizgilerin içine atlayabilmek hiç de kolay değil...
.